Het verbaast me altijd dat India over het algemeen weinig in het nieuws is. Het is qua inwoneraantal, na China, de grootste ter wereld met 1,3 miljard mensen, maar over het algemeen lijkt er weinig aandacht aan het land te worden besteed, behalve als er onrust is met een buurland. Ook op entertainmentgebied heeft bijvoorbeeld Bollywood een stuk minder impact op films gehad dan Amerika. Op het gebied van miljardairs staat het land in de wereld met 120 personen 安卓ip加速器 (na Amerika, China en Duitsland). Met de serie Bad Boy Billionaires: India focust Netflix zich op een aantal controversiële miljardairs. Mannen die stuk voor stuk keuzes hebben gemaakt die uiteindelijk negatieve gevolgen voor hen hadden. De release van deze serie stond nog een tijd op losse schroeven, omdat een aantal van deze mannen er alles aan hebben gedaan om dit via de rechtbank tegen te houden. Van de vier afleveringen zijn er op het moment drie beschikbaar. Voor de vierde aflevering over Ramalinga Raju is er nog een juridische strijd gaande. Lees verder →

*Gesponsorde post*

De mobiele telefoon is niet meer uit het dagelijks leven weg te denken. Een gebruiksvoorwerp dat steeds meer functionaliteit heeft gekregen en diverse andere apparaten nutteloos heeft gemaakt. Het is een computer, camera, kompas, navigatiesysteem, meetlint, muziekspeler, TV, game device en nog wel veel meer. Een apparaat dat we inmiddels als vanzelfsprekend zien, maar dertig jaar geleden iets uit een science fiction film leek te zijn. Als ik de gemiddelde telefoon van nu in de jaren tachtig had gezien dan had ik waarschijnlijk niet geloofd dat zoiets echt zou kunnen bestaan. De ontwikkelingen gaan enorm snel en ook de vorm is aan het veranderen. Nieuwe categorieën, zoals die met vouwbare schermen (denk bijvoorbeeld aan de Galaxy Fold), laten zien dat we nog steeds niet klaar zijn. Technologie verandert snel en dat heeft ook impact op film gehad. Lees verder →

Soms zie je een film en stel je jezelf de vraag hoe iemand het concept heeft kunnen verzinnen. In dit geval is het concept misschien niet eens zo moeilijk om te verzinnen, maar stel je jezelf de vraag: Welke drugs waren in het spel bij het invullen van het concept? Want de hoeveelheid vreemde momenten (ook waar drugs een rol spelen) is enorm. Levert dat echter ook een film op die het kijken waard is? Lees verder →

Aan het begin van de Netflix-documentaire zegt een goede vriend van voormalig psychiater Dick Johnson dat niets in films echt is, terwijl hij z’n vriend opgebaard ziet liggen in een kist. Ook al weet hij dat Dick op dat moment nog leeft en er alleen voor deze film in ligt, twijfelt hij toch aan de realiteit. Het is een bizar moment in een verhaal dat in z’n geheel af en toe surrealistisch aanvoelt. Documentaire maker Kirsten Johnson ziet namelijk hoe haar vader langzaam aan het aftakelen is. Hij begint dement te worden, belandt af en toe in gevaarlijke situaties en het wordt tijd om voor hem te zorgen. Hij kan niet langer alleen wonen en ze besluit ‘m mee te nemen naar New York, waar hij in haar appartement woont. Wat ze ook wil doen, is zijn dood op verschillende manieren in scène zetten, een manier om hem en haarzelf voor te bereiden op het moment dat het daadwerkelijk zal gebeuren. Een idee waar hij aan mee werkt en Dick Johnson is Dead is daar het resultaat van. Lees verder →

Er zijn stemmen die iconisch zijn en je een goed gevoel geven. Voor mij persoonlijk zijn dat: Bob Ross, die de rust zelf uitstraalt en waarbij je elk eekhoorntje dat hij beschrijft voor je ziet. Werner Herzog, die met z’n opvallende accent en manier van vertellen altijd weet te boeien. En uiteraard David Attenborough. Voor mij dé stem van natuur documentaires, die altijd een gevoel van ontdekking en ontzag voor de natuur uitstraalt. Die associatie is zelfs zo sterk, dat ik andere documentaires in het genre soms simpelweg niet kijk omdat ik zo graag naar Attenborough luister. Een man die de wereld heeft gezien in al z’n facetten en aan een enorm aantal documentaires heeft meegewerkt. Hij is inmiddels 93 jaar oud en wil met deze documentaire duidelijk maken hoe de wereld, in z’n eigen leven, is veranderd. Hij noemt het zijn getuigenis Hij begint met de ramp van Tsjernobyl en wat voor impact dat had op de mensen die er bij in de buurt woonden, maar dat hetzelfde nu dreigt gebeuren voor de rest van de wereld. Hij maakt duidelijk hoe we langzaam onze eigen leefomgeving onbewoonbaar maken. Lees verder →

Afgelopen weekend herinnerde ik me dat ik een aantal jaren geleden de vraag stelde of je het erg zou vinden als er een jaar geen films uit zouden komen. Een situatie die we ons in 2015 niet voor konden stellen, maar dat is nu langzamerhand werkelijkheid geworden. Natuurlijk zijn er een handjevol grotere titels uitgekomen, maar dit is bijvoorbeeld het eerste jaar sinds 2009 dat er geen Marvel film beschikbaar is. De meeste blockbusters zijn doorgeschoven naar volgend jaar. Dat betekende dat filmliefhebbers het afgelopen jaar veel meer tijd hadden om nu eindelijk eens de geschiedenis in te duiken en titels te zien waar ze eerder geen tijd voor hadden. Maar de vraag is of dat ook is gebeurd.

Nu keek ik zelf al wat minder, maar het afgelopen jaar is dat aantal nog verder gedaald. Alhoewel ik aan het begin van thuisblijven nog dagelijks een filmavond hield, veranderde dat na een aantal weken en was ik degene die het oversloeg terwijl anderen wel keken. M’n focus was op andere dingen zoals sporten en gamen. En alhoewel er dus alle tijd was om m’n diverse watchlijsten eindelijk in te halen, is dat dus niet gebeurd.

Heb je het gebrek aan nieuwe films dit jaar aangepakt om meer oude films te kijken?

Creativiteit en het tot stand komen van een werk is soms ongrijpbaar. Het is soms onduidelijk waar de drang om iets te maken vandaan komt, hoe je op een bepaald idee komt en waarom je keuzes maakt om tot het uiteindelijke resultaat te komen. Dat is iets wat deel uitmaakt van elke creatieve uiting, of dat nu films, schilderijen, muziek of iets anders is. Song Exploder is een podcast die al jaren muzikanten interviewt over een nummer dat ze hebben gemaakt. De muziek zelf wordt met behulp van de originele bestanden, soms per instrument, uit elkaar getrokken. Je hoort waarom bepaalde keuzes gemaakt zijn, welk gevoel er achter zit of welke boodschap er wordt overgedragen. Het zijn relatief korte afleveringen, vaak minder dan een half uur, waarin je na het verhaal en de muziek het uiteindelijk nummer in z’n geheel hoort. Met de serie Song Exploder maakt podcaster Hrishikesh Hirway met hetzelfde concept de stap naar een visueel medium. Lees verder →

Ik kan het me nog goed herinneren. Het was begin jaren negentig en de tweede generatie (van 8 naar 16-bit) spelcomputers was net uitgekomen. De V&D in het centrum van Rotterdam had een grote electronica afdeling op de tweede verdieping een achter glas stonden de twee systemen. De Super Nintendo en de Sega Genesis. Het was een tijd zonder internet waarbij je alleen van degenen die je kende verhalen over ervaringen hoorde. Maar deze systemen waren nieuw en wat deze winkel had gedaan, was tussen de twee systemen en kaartje gezet met daarop de specificaties. Hoeveel kleuren de systemen konden laten zien, wat de processor was etc. Het is het eerste moment dat ik kan herinneren dat je het gevoel had dat je een keuze tussen twee systemen moest maken bij welk kamp je hoorde. Die rivaliteit in de games industrie is nooit verdwenen. Je kun dat nog steeds op bijna elk willekeurig gaming forum zien. En alhoewel ik inmiddels zelf de systemen koop waarop de spelen uitkomen die ik wil spelen (wat er sinds verschillende zijn), lag de bron in de ‘strijd’ tussen Nintendo en Sega, destijds voor mij samengevat op dat kleine briefje.

De documentaire Console Wars laat zien hoe de werknemers bij Nintendo en Sega die tijd hebben ervaren. Lees verder →

Als fan van gangster-films ben ik al vanaf het eerste seizoen fan van de serie Gomorrah. De serie speelt zich af in Italië en draait om de georganiseerde misdaad in Napels. Over een aantal seizoenen is het interessant hoe de dynamiek verandert tussen de diverse hoofdkarakters. De centrale relatie is echter die tussen de initieel onzekere Genny Savastano (Salvatore Esposito) en Ciro Di Marzio (Marco D’Amore). De twee hebben in de diverse seizoenen veel mee gemaakt, wat resulteerde in een schokkende gebeurtenis aan het einde van seizoen drie, die z’n schaduw achterliet op het vierde seizoen. Het was een moment dat je als kijker raakte en bijbleef door z’n impact. Marco D’Amore duikt voor L’Immortale naast z’n hoofdrol, ook in de regisseursstoel om meer te vertellen over z’n karakter Ciro. Is dit voor fans van Gomorra een must see of een teleurstelling? Lees verder →

From Bedrooms to Billions: The Playstation Revolution is alweer het derde deel in the “From Bedrooms to Billions” serie, waarin wordt teruggekeken naar de geschiedenis van de game-industrie. In het origineel lag de focus op Britse ontwikkelaars van games en in het tweede deel werd er aandacht besteed aan de Amiga. En zoals al duidelijk wordt uit de titel, ligt hier de focus op Sony. Hoe dit bedrijf, dat vooral bekend was van consumenten electronica zoals TV’s, de Walkman en de Discman, z’n eerste stappen in de gamesindustrie zette door samen te werken met bedrijven als Nintendo en Sega, maar uiteindelijk een grote rivaal werd die de het gaming landschap heeft veranderd. Lees verder →